شماری از نوکیشان مسیحی با انتشار بیانیه‌ای به نقض حقوق مسیحیان فارسی زبان در کشور و محرومیت از حق اشتغال اعتراض کرده‌اند.
در بخشی از این بیانیه که به همت پویش کحما (کلیسا حق مسیحیان است) تهیه شده، ضمن اشاره به تنافض اقدامات صورت گرفته با تعهدات بین‌المللی و قوانین داخلی جمهوری اسلامی آمده است “تقسیم نابرابر ثروت همگانی و فقیرسازی یکی از سیاست‌هایی است که با اراده‌ای خاص از جانب جمهوری اسلامی علیه جامعه مسیحی فارسی زبان به قصد ناتوان‌سازی و حذف آنان اعمال می‌شود. جمهوری اسلامی حق کار و اشتغال را از مسیحیان فارسی زبان سلب کرده، در مسیر اشتغال آزاد و خوداشتغالی نیز موانعی جدی بر سر راهشان تراشیده و آن را سخت دشوار و حتی غیرممکن کرده و سهمی از فرصت‌های شغلی برایشان باقی نگذارده است.”
متن این بیانیه این چنین است؟:
“از نخستین روزهای به قدرت رسیدن جمهوری اسلامی مسیحیان فارسی زبان، این اقلیت دینی غیررسمی، با اشکال مختلف تبعیضات و ستم‌های هدفمند مواجه بوده‌اند؛ از قتل‌های زنجیره‌ای، اعدام، زندان و تخریب و پلمب و مصادره کلیساها و مستغلات آن‌ها گرفته تا محرومیت از حقوق انسانی، مدنی، اجتماعی، فرهنگی، اقتصادی و غیره.
در حالیکه در بسیاری از کشورها شاهد مباحث پیشرفته‌ای حول محور رفع «تبعیض در اشتغال» هستیم، در ایران در مورد مسیحیان فارسی زبان باید علیه نقض حق «داشتن شغل» اعتراض کنیم. تقسیم نابرابر ثروت همگانی و فقیرسازی یکی از سیاست‌هایی است که با اراده‌ای خاص از جانب جمهوری اسلامی علیه جامعه مسیحی فارسی زبان به قصد ناتوان‌سازی و حذف آنان اعمال می‌شود. جمهوری اسلامی حق کار و اشتغال را از مسیحیان فارسی زبان سلب کرده، در مسیر اشتغال آزاد و خوداشتغالی نیز موانعی جدی بر سر راهشان تراشیده و آن را سخت دشوار و حتی غیرممکن کرده و سهمی از فرصت‌های شغلی برایشان باقی نگذارده است. چه بسیار مسیحیانی که علیرغم محرومیت از حق تحصیل به طرق مختلف در زمینه‌های مختلف تخصص و توانمندی‌های عدیده به دست می‌آورند اما با وجود نیاز مبرم کشور به بهره‌مندی از متخصصان و زبدگان در راستای رفع بحران‌های پی‌درپی و پرشمار جامعه، در هیچ یک از مقاطع مدیریتی، قانونگذاری، علمی، پزشکی، در هیچ یک از وزارتخانه‌ها، موسسات مهم دولتی و سایر پست‌های مهم ابدا جایگاهی برای ساختن آینده خود و دیگران ندارند.
ماده ۲۳ اعلامیه جهانی حقوق بشر، ماده ۶ میثاق بین‌المللی حقوق اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی و نیز اصل ۲۸ قانون اساسی جمهوری اسلامی و ماده ۶ قانون کار به طور خاص بر حق داشتن شغل و کار برای «هر کس» تاکید می‌ورزند.
فارغ از نژاد، رنگ، زبان، دین، جنسیت و هر ویژگی دیگری، حق کار یکی از اساسی‌ترین حقوق هر انسان است. نبود حق کار و اشتغال نه تنها نان را از سفره حذف می‌کند بلکه هر کس را که به دور آن نشسته و از آن ارتزاق می‌نماید نیز حذف می‌کند.
آن گاه که حکومت توان استحاله باورهای فرد یا گروهی را ندارد و آن را مضر تشخیص می‌دهد، راه حذف فیزیکی و موجودیت آنان را در پیش می‌گیرد. نهاد قدرت همواره برای ساقط کردن افراد و گروه‌های نامطلوب دست در جیب نمی‌کند و پول صرف خرید طناب دار و گلوله نمی‌کند. بالعکس، به سفره‌هایشان تجاوز می‌کند و به نانشان دستبرد می‌زند تا جان‌هایشان را بستاند.
کار که نباشد ازدواج و فرزندآوری نیست. کار که نباشد سقف و خانه‌ای نیست. کار که نباشد خبری از تحصیل و آموزش نیست. روان آرام نیست. تن سالم نیست. کار که نباشد یعنی نان نیست. نان که نباشد دزدان استقلال در پندار و کردار به ازای لقمه نانی هجوم می‌آورند… .
کار و نان که نباشند، جسم نمی‌ماند. جسم که نماند، فرصت برای تجلی باورها نمی‌ماند. کار که نباشد فرزندی زاییده نمی‌شود و اگر هم زاییده شود یحتمل دوام و کیفیت حیاتش مجال نمیدهد تا ادامه‌دهنده راه و آرمان‌های خود، مادران و پدران باشد. جمهوری اسلامی حق کار را می‌ستاند تا هر نشان و وارثی از باورهای نامطلوبش را نیست کند.
نقض این حق در سطح خرد آسیب‌های بسیار مهلک به فرد محروم از آن و خانواده او و در سطح کلان لطمه‌های کاری به تمامیت جامعه وارد می‌آورد. امروز، یکم ماه می ۲۰۲۲، به بهانه روز جهانی کارگر، برای اولین بار به طور جمعی این سکوت سنگین علیه بی‌عدالتی و محرومیت از حق کار مسیحیان فارسی زبان را می‌شکنیم چرا که خاموشی در برابر ظلم بزرگ اعمال محرومیت از حق کار و اشتغال را تهدیدی حیاتی علیه نه فقط جامعه مسیحی بلکه تمام اقشار جامعه و نسل‌های آینده تلقی می‌کنیم. نقض حق کار و نان هر انسان برابر است با حذف او؛ حذف هر انسان برابر است با حذف یک مغز متفکر؛ و حذف هر مغز متفکر برابر است با ناقص‌سازی و واپسگرایی جامعه.
امضاکنندگان (به ترتیب حروف الفبا):
امین افشارنادری/جعفر (فیلیپ) انصاری/میلاد ایقانی/گیلدا بردبار/مصطفی بردبار/دنیا جاویده/شاپور جوزی/سام خسروی/ناتان روفه‌گر/ امین زارع/ مارال زارع/ مریم زارعی/ مهسا زارع/ پرستو ظریفتاش/فرشید فتحی/کاویان فلاح‌محمدی/مریم فلاحی/محمدحسین کاراندیش/شیرین کهولت/شورش (سروش) محمدی/ماری محمدی/علی (پارسا) مصطفایی/اسماعیل مغربی‌نژاد/ مهسا مغربی‌نژاد/رضا (داوود) نجات‌ثابت.”
لازم به اشاره است علیرغم اینکه طبق قانون مسیحیان به عنوان یک اقلیت دینی به رسمیت شناخته می‌شوند، با این حال دستگاه‌های امنیتی مسئله‌ی گرویدن مسلمانان به مسیحیت را با حساسیت خاصی دنبال می‌کنند و برخورد قهرآمیزی با فعالان این عرصه دارند.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر